از «حماسه» تا «دین و آیین» در شعر حسین اسرافیلی نمایان است
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۱۵۱۴
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری آنا، آیین پاسداشت مقام ادبی استاد حسین اسرافیلی همراه با رونمایی از تازهترین اثر ایشان، کتاب «تمرین توفان» در گروه بین المللی هندیران شب گذشته،۱۵ بهمن ماه با حضور شاعران، خوشنویسان و دیگر هنرمندان کشورهای پارسی زبان ایران، افغانستان، هند، تاجیکستان، و پاکستان با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سید مسعود علوی برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ابتدا علیرضا قزوه شاعر و منتقد ادبی کشورمان بیان داشت: حسین اسرافیلی از شاعران پیشکسوت انقلاب است که به دو زبان فارسی و آذری شعر میسراید. در شعر او ، حماسه حضوری پررنگ دارد. اسرافیلی در سرایش شعر در قالبهای متنوع توانا است. او به مضامین حماسی و دفاع مقدس و آیینی توجهی جدی دارد.
سپس سید مسعود علوی شاعر، ضمن بیان اجمالی سابقه ادبی حسین اسرافیلی، طبق بیانات ذیل به معرفی مشخصات ظاهری کتاب «تمرین توفان» پرداخت:شعر انقلاب بازگشت رشد و بالندگی در گستره پر از طراوت ادبیات غنی پارسی در دامنه مضامین بلند انسانی و الهی است. رستاخیزی است ادبی که قیام و بازگشت دوباره روح معنویت در کالبد این جسم فرهنگی است؛ که از محورهای اصلی آن میتوان به ادبیات جنگ و دفاع مقدس اشاره داشت.
وی گفت: استاد حسین اسرافیلی از پیشکسوتان عرصه شعر انقلاب و از بنیان گذاران ادبیات دفاع مقدس است که با زبان و بیانی حماسی و معنوی و با مرکب شعر و ادبیات مضامین والای الهی و معرفتی را به نسلهای مختلف نقلاب اسلامی منتقل کرده است. این کتاب با تعداد ۱۱۸ صفحه و در قطع رقعی در موسسه فرهنگی هنری شاعران پارسی زبان به چاپ رسیده است که شامل ۳۵ غزل و ۶ چهار پاره با نامهای «پارهی بهشت»، «گفتوگو با شهیدان»، «سایه سار امنیت»، «فلسطین زخمی»، «سیوستان»، و «پاسدار فردا» هستند.
سپس رضا اسماعیلی شاعر و منتقد ادبی و از دوستان نزدیک استاد اسرافیلی اظهار داشت: اسرافیلی بوی گمشده مولانا را میدهد. گمشدهای که در این روز و روزگار با چراغ باید دنبالش گشت. او علاوه بر این که هنرمند و شاعری بزرگ و صاحب نام است، دوست و برادری مشفق و خیرخواه است. مهمتر این که از بازماندگان نسل سلمان و قیصر و حسینی است. بوی نجابت سلمان، مهربانی و لطافت قیصر، و مرام و جوانمردی حسینی را میدهد. نجابت و اصالت از ویژگیهای ذاتی او است.
وی افزود: در کنار برادرم اسرافیلی، به شدت احساس امنیت و آرامش میکنم. به راستی آدمهایی مثل او در این زمانه، حکم کیمیا را دارند. استاد اسرافیلی طبیعت آب را دارد. از آدمهای زلالی است که به قول سهراب میشود دانههای دلش را دید. در کنار او، حس آدمی را دارم که در هوایی آفتابی، در کنار یک ساحل آرام قدم میزند. بودن با او به راستی به آدم آرامش میدهد. این از صفات مردان خداست. خدایش یار باد.
در ادامه حمیده پارسا فر، شاعر، هم در ادامه ضمن تبریک زاد روز میلاد مولا علی(ع) بیان داشت: جناب استاد حسین اسرافیلی ِ ادیب، شاعر و خوش نویس، آنقدر مهربان و متواضع و دوست داشتنی هستند که هنگام نوشتن این سطرها هم دلتنگ زیارت دوباره و دیدن چهرهی پدرانه و مهربانشان هستم. آثار ارزشمندشان «تولد در میدان، آتش در خیمهها، در سایهی ذوالفقار، عبور از صاعقه، مردان آتشنهاد، گزیده ادبیات معاصر شماره ۵، آتش در گلو، آیینههای شعلهور و...» همواره مورد مطالعه و علاقهی اهالی شعر و ادب فارسی بوده و خواهد بود. با استاد اسرافیلی عزیز، سالهای پیش به واسطهی کتابها و اشعار پر سوز و گداز دفاع مقدس و عاشورایی شان آشنا شدم و همواره جزء خوانندگان آثار فاخر و ارزشمندشان بودهام. نسل ما و نسلهای بعد از ما مدیون تلاشهای این شاعر و هنرمند تمام عیار و خدمات ارزندهی ایشان به زبان و ادبیات فارسی هستیم. عمرشان طولانی و وجود نازنینشان بی گزند.
فاطمه نانی زاد نیز عنوان کرد:حسین اسرافیلی برای من ادب و ادبیات مصور پارسای پارسی را جلوه گری کرده است. مردی که استحکام کلمه و کلامش دریچهای پیش رویت میگشاید که میتوانی افقهای روشن ادبیات را بی هیچ تکلفی به تماشا بنشینی. شعرهای غیور و دردآشنای استاد حسین اسرافیلی از جمله آثار ارزشمند و ارجمندی ست که ادبیات انقلاب را دوام و قوام بخشیده و نسل بالنده امروز را وامدار خویش ساخته است. خداوند متعال را شاکرم در روزگاری در هوای ادبیات تنفس میکنم که توفیق داشتم وجود مبارک استاد اسرافیلی را درک کنم. عمرشان به بلندای آفتاب و سایه مهرشان بر ما مستدام.
در ادامه غزل «با یاد شهدا» و چهار پاره «سایه سار امتیت» را از کتاب «تمرین توفان» خوانده شد:
نیستان تا نیستان آتشی در سینهها پیداست/ عطش میبارد از چشمم، نگاهم خیره بر صحراست
من و این سوز تنهایی، من و درد و شکیبایی/ تو اینجا با منی، اما نگاهم سخت نابیناست
تو را میجویم از هر جا تو را میبویم از هر باغ/ دلم در آتش سوزان، نگاهم سیل خون پالاست
زمان سرگشته میگردد، زمین بر خویش میلرزد/ صدا در کوه میپیچد ز توفانی که ناپیداست
کسی در پشت این آبی، مهیا کرده اسبش را/ که میبینم ردایش را، ز پشت ابرها پیداست
کسی میگفت او در دشت عباس، آب در مشکش/ میان خط و خون هر صبح و شب، سقای سنگرهاست
و میدیدند بین قبر مفقودین که میگردد/ به روی شال پیشانیش خط سرخ یا زهراست
کسی میآید از آن دورها، عین یقین است این/ زمین را وارث آخر زمان را حجت یکتاست
کسی از مشرق شیعه به برق تیغ او آتش/ به پوشش رایت طوفان، به مشتش پیچش دریاست
و من هر صبح آدینه به سمت کعبه میگردم/ نگاهم منتظر، جانم به آمنّا و صدّقناست
در نهایت امیر عاملی شاعر و خوشنویس نیز در جریان برنامه بیتی از استاد اسرافیلی بدین شرح بیان کرد:
تیری به خطا هم اگر انداخته باشی / حاشا که مرا از نظر انداخته باشی
استاد از معدود شاعرانی هستند که نمیشود گفت خودشان بهترند یا شعرشان هر دو در سطح عالی حضور، سکوت و سخنشان مکتب آموختن است با زلالی میسرایند و میبخشند.
شاعران و خوشنویسانی همچون علیرضا قزوه، حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی، عبدالرحیم سعیدی راد، سید مسعود علوی، سید حکیم بینش، مسعود ربانی، محمد علی یوسفی، مهدی باقرخان، بلرام شکلا، نغمه مستشار نظامی، مهسا ایمانی، سید کبری حسینی بلخی، صبا فیروزی، زیبا فلاحی، حمیده پارسافر، و فاطمه ناظری در این نشست حضور داشتند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: حسین اسرافیلی علیرضا قزوه شعر رونمایی کتاب استاد اسرافیلی دفاع مقدس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۱۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعر میرنوروز آمیخته با مضامین قرآنی است
به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، استاد علی اکبر شکارچی، موسیقی دان و فرهنگ پژوه در نشست ایوار درباره شعر میرنوروز که در محل دانشنامه مطبوعات ایران برگزار شد، گفت: شعر میرنوروز آمیخته با مضامین قرآنی است و تا شاعری درونش پالایش نشده باشد اشعار پرشور دینی نمی تواند از درون او بجوشد.
مولف کتاب «بیست ترانه کهن لری» با بیان ابعاد «هنر برهنه» تاکید کرد: این که تمنیات در کنار الهیات در شعر میرنوروز وجود دارد طبیعی و برخواسته از حقیقت روح انسان است. توجه به تمایلات نفسانی و ابعاد جسمانی بخشی از وجود آدمی است و دلیلی بر انکار آن وجود ندارد.
خالق آثار ماندگار «کوهسار» و «بهارباد» با بیان خاطراتی از شکل گیری گروه چاووش در کنار اساتیدی چون حسین علیزاده و زنده یادان هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان ، گفت ملودی های لری برخاسته از زندگی و طبیعت است و شعر میرنوروز نقش مهمی در بالندگی موسیقی لری داشته است.
◽جایگاه میرنوروز از نگاه ملی مغفول مانده است
در ادامه این نشست دکتر محمدزاده، نویسنده و پژوهشگر گفت: بازخوانی اشعار عرفانی و تعلیمی میرنوروز نشان می دهد جایگاه این شاعر مهم عصر صفوی در گنجینه شعر فارسی مغفول مانده است.
دکتر محمدجعفر محمدزاده در نشست ایوار با بیان این مطلب افزود: شاعرانی چون میرنوروز را باید از نگاه ملی ارزیابی کرد و بررسی آثار او باید مقوم هویت ملی ما در چهارچوب ایران فرهنگی باشد.
رییس دانشنامه مطبوعات ایران افزود: اگرچه وجه غالب اشعار میرنوروز سبک هندی است اما تاثیرپذیری او از شاعران سبک عراقی و آثار شاعرانی چون نظامی مشهود است.
نویسنده کتاب «بیداری در باغ مومیایی» افزود: همانطور که امروزه بیش از ۴۰۰۰ رباعی الحاقی و منسوب به خیام وجود دارد، به دلیل تفوق وجه شاعرانگی و تاثیرگذاری میرنوروز بر ادبیات منطقه اشعار فراوانی به این شاعر شیفته منسوب شده است که باید با نگاه علمی سره را از ناسره شناسایی کرد.
◽ نام هیچ کوچه ای در دهلران «میرنوروز» نیست
دکتر کرم علیرضایی ، نویسنده کتاب «میرنوروز، شاعر ناشناخته» در دومین نشست ایوار با اشاره به این که نگاه به میرنوروز باید تعدیل و تغییر کند و شخصیت این عارف و منتقد زمانه خود به درستی شناخته شود، گفت: دو چهره بودن این شاعرشیفته طبیعت شعر اوست و نباید گاهی اورا اهریمنی و گاه اهورایی دانست تا آنجا که امروز در زیست بوم او هیچکوچه ای حتی به نام او نیست.
مولف «ترانه های لری میرنوروز» به جنبه های عاطفی شعر میرنوروز اشاره کرد و گفت: آنیمای عشق در شعر میرنوروز تبلور دارد که نباید آن را هرزه پویی تلقی کرد.
علیرضایی افزود: سه نوع زن در شعر میرنوروز برجسته است، زن اهورایی، زن اهریمنی و زن آرمانی و آنیمایی که جای بررسی روانشناختی دارد.
◽پژوهش در احوالات میرنوروز در کارنامه زرینکوب خالی است
دکتر فرزین رسایی مترجم و زبان شناس نیز در دومین نشست ایوار گفت: بررسی احوالات میرنوروز در پژوهش های امروز مغفول مانده است و توقع می رفت ادیب و محقق ارجمندی چون عبدالحسین زرینکوب در کارنامه آثار خود به معرفی شعر میرنوروز نیز می پرداخت.
فرزین آشنایی زدایی را هنر محتوم شاعران خواند و گفت: در شعر میرنوروز هنجارگریزی و هنجار آفرینی بسیار به چشم می خورد.
رسایی افزود: موسیقی شعر میرنوروز چه به لحاظ آوایی و موسیقی بیرونی و چه به لحاظ ساختار عمودی و موسیقی درونی سرشار از ابتکار و نوآوری شاعرانه است.
این مترجم و پژوهشگر زبان افزود: اشعار بسیاری به میرنوروز نسبت داده می شود که به دلایل سبکی و محتوایی می توان آنها را شناسایی و از دیوان او سترد.
رسایی با اشاره به ترجمه ناپذیری شعر گفت: در جغرافیای میرنوروز مردم سرشت شاعرانه دارند و اتفاق زبانی در شعرهای میرنوروز و پدیدارشناسی شعر او شایسته بررسی بیشتر است.
◽متأسفانه ارجاعات پژوهشی ما به آثار سیاحان است
اسعد غضنفری، فعال فرهنگی نیز در مراسم نکوداشت مقام میرنوروز ، شاعر عصر صفوی با تاکید براین که به علت غلبه نداشتن رویکرد پژوهشی و بی توجهی به پژوهشگران بومی متأسفانه ارجاعات و رویکرد ما در تحقیقات به آثار سیاحان غربی است، افزود: برای بازیابی هویت واقعی فرهنگ لرستان ضرورت دارد پژوهشگران به بازخوانی و بازیابی اسناد و منابع دست اول این جغرافیا دست یازند.
این فعال فرهنگی با اشاره به مرارت ها و نحوه جمع آوری و تصحیح کلیات دیوان میرنوروز توسط زنده یاد استاد اسفندیار غضنفری امرایی در سال ۱۳۴۷ گفت: در آن زمان جز در موسیقی، میرنوروز شناخته شده نبود و متأسفانه این میرعارف خداشناس را به نام شاعری لاابالی و هرزه گرد می شناختند.
◽دوری میرنوروز از مراکز رسمی شعر عصر صفوی باعث غیبت او از تاریخ پژوهش های ادبی است
در ادامه این نشست یادداشت عبدالجبار کاکایی شاعر نام آشنای معاصر به نشست ایوار خوانده شد. کاکایی با اشاره به این که بی توجهی میر نوروز به مرکز توسعه سبکهای ادبی در قرن دوازدهم که اصفهان و شیراز بوده سبب شده تا در تاریخ پژوهشهای ادبی کمتر از او یاد شود، تاکید کرد: میر نوروز بیش از نیایشنامههای فارسی و تحمیدیههایش به واسطه مفردات گویش لری در بین اهالی زاگرس طرف توجه بوده است.البته بین تحمیدیهها و نعتهایش تا آثار غنایی از جهت فصاحت و بلاغت فاصلهی معنا داری ست که احتمالا به سیر تجارب شاعر بر میگردد.
شاعر آثار «سالهای تاکنون» و «آوازهای واپسین» با اشاره به سطح زیباشناختی آثار میرنوروز افزود: قصههای عاشقانه برساخته از تکبیتهای میر نوروز روال عادی تاریخ نویسی بومی سرزمین ماست که نیاکان ما در آثار نوابغ و نخبگان به بازکاوی رویاهای خویش میپرداختند.
◽بازکاوی آثار شاعرانی چون میرنوروز مقوم زبان فارسی است
ساسان والی زاده، نسخه شناس و فعال فرهنگی و رسانه ای هم که در نشست ایوار به عنوان کارشناس مجری حضور داشت گفت: جورچین گنجینه زبان فارسی با بازکاوی آثار شاعرانی چون میرنوروز کامل می شود و کشف و معرفی این آثار مقوم زبان فارسی است.
شاعر کتاب «هانا و بوطیقای ایوار» درباره جایگاه زن در آثار میرنوروز گفت: میرنوروز شاعری است که زندگی در آثار او نبض تندی دارد.زن ستایی در شعر میرنوروز لطافتی دلنشین به اشعار او داده است، آنچنانکه با آشنایی زدایی در شعر، استعاره «هِل» را برای معشوق به جای تصویر تکراری «گُل» به کار می برد که توجه به ارجاعات مفهومی و آرامش بخشی این واژه نشان از معماری لطیف ذهن این شاعر دارد.
والی زاده همچنین درباره نشست های ایوار توضیح داد که این حرکت فرهنگی مستقل هر ماه با نکوداشت یک چهره یا بازکاوی یک مسئله فرهنگی سعی در بازآفرینی و معرفی فرهنگ لرستان در آیینه هویت و فرهنگ ملی دارد.
انتهای پیام/